मितवाची कविता .......माझ्यासाठी!

काल मी मनाचा चाले मनाशी संवाद म्हणत सर्वांशी मन:चित्रे शेअर केली होती. हा संवाद कसा तर दोन्ही बाजूने आपणच सारीपाट खेळावा, आपणच प्रश्न विचारावेत आपणच उत्तरही द्यावे, आपणच मनात भातुकली रचावी, आपणच खेळ रंगू द्यावा, आपणच त्याचा आनंद लुटावा तसा हा संवाद! हा परीकथेतील राजकुमार माझ्या मनात वसणारा. माझ्या आनंदाचा ठेवा पुन्हा पुन्हा गवसणारा. मला सुखावणारा. 

मी मनोगतासाठी कवितेचे माध्यम वापरून त्याच्यापर्यंत ते पोहचवले तर त्यास ही ते जमायला हवे ना! म्हणून मनातल्या त्याला मी म्हंटले तू कधी व्यक्त होशील माझ्यासाठी असा? असं मी म्हंटल्यावर तो थोडीच मागे राहील? झरझर लिहिती झाली लेखणी माझी, कारण काव्य त्यास स्फुरले अन मी लिहू लागले असा हा अनुभव. 

वेड लागेल नाहीतर काय!!!

अशी भेट असे तुझे बोलणे
वेड लागेल नाहीतर काय!

असा पाऊस, तुझे चिंब होणे
वेड लागेल नाहीतर काय!

असा सुगंध, असे तुझे फुलणे
वेड लागेल नाहीतर काय!

अशी सांजवेळ, असे तुझे आठवणे
वेड लागेल नाहीतर काय!

असा स्पर्श, असे तुझे शहारणे
वेड लागेल नाहीतर काय!

असे भांडण, मग  तुझे रूसणे
वेड लागेल नाहीतर काय!

अशा तुझ्या रूपांत असे माझे हरवणे
आता वेड लागायचं राहिलंय काय!