तू

पौर्णिंमेचं टिपूर चांदणं तू
अन् चांदण्या राती सागराची गाज तू
आयुष्यातील सुंदर अशी पहाट तू
पहाटे गाऊन जागवणारा कोकीळ तू
अवचित येऊन सुखवणारा वळीव तू
धुव्वाधार कोसळणारा आषाढघनही तूच
मनात सदैव गुंजणारे गीत तू
कातरवेळी डोळ्यांत येणारं पाणी तू
मनात भरून उरलेले सुखाचे क्षण तू
आयुष्याच्या जमाखर्चात उरणारी बाकीही तूच
अश्रूंवाटे झिरपणारे दु:ख तू
अन् दाटून येणारा कंठही तूच
माझा ध्यास तू माझा श्वास तू
सर्वकाही मिळूनही उरणारी आस तूच
सारंकाही तूच तू उरते कुठे मी
तरीही माझीया स्वप्नातला भास तू